Uroczystości jubileuszowe gospodyń w Rycerce

Z okazji jubileuszu 10 lecia działalności Koła Gospodyń Wiejskich w Rycerce Górnej w sali OSP Rycerka Górna - w niedzielę 20 listopada 2016 r. odbyła się wspólna biesiada, członkiń KGW, ich rodzin, zaproszonych mieszkańców i gości. Na uroczystość przybyli przedstawiciele Urzędu Gminy w Rajczy w osobach: Wójt Gminy Rajcza Kazimierz Fujak, Wice Wójt Jerzy Motyka, Sekretarz Urzędu Łukasz Derus, Skarbnik Gminy Anna Oleś. Gośćmi byli także Pani Dyrektor Zespołu Szkół w Rycerce Górnej, Sołtys Tadeusz Banaś, Szymon Waluś  i księża pracujący w parafii, Ksiądz Marek Duraj i Ks. Jan Gawlas. Nie zabrakło dzieci i młodzieży i tych wszystkich, dla których tradycja i kultura góralska jest wciąż żywa.  Spotkanie odbywało się w miłej i serdecznej atmosferze. Panie z KGW przedstawiły inscenizację pochodzącą ze zbiorów Muzeum Etnograficznego w Krakowie pt. „Snuje się nitka”. Inscenizacja opowiadała o dawnych zwyczajach, o tym jak to dawniej spotykały się wspólnie kobiety na prządkach, śpiewały i opowiadały legendy.

Uczestnicy spotkania mogli zobaczyć na własne oczy przędzenie wełny na kołowrotkach, czy przygotowanie jej do przędzenia na kremplach, nawijanie na motowidło czy tez inne zajęcia, które na co dzień wykonywane są bardzo rzadko i odchodzą w zapomnienie. Całość spotkania  prowadzona była gwarą, po to aby ocalić od zapomnienia słownictwo naszej wsi.

Na ręce pań z KGW sołtys Tadeusz Banaś złożył list gratulacyjny z podziękowaniem za dotychczasową pracę, za krzewienie tradycji i kultury naszej wsi. List gratulacyjny wpłynął także od Starosty Żywieckiego Andrzeja Kalaty. Uwieńczeniem gratulacji były życzenia od Wójta Gminy Pana Kazimierza Fujak, który bardzo ceni pracę kół gospodyń. Nie zabrakło tradycyjnego jubileuszowego tortu.

Uczestnicy spotkania mogli delektować się potrawami przygotowanymi przez KGW. Ciepłe prażuchy i pierogi, znakomite serniki - przywoływały w pamięci zapomniane smaki z dzieciństwa. Po tym spotkaniu nasuwają się przemyślenia, że człowiek bez tradycji jest jak drzewo bez korzeni, Tradycja ma w sobie coś wartościowego, czego szkoda byłoby stracić, ma w sobie swoiste i niepowtarzalne piękno. To są nasze korzenie, o które warto dbać. Nawet jeśli los rzuci nas gdzieś daleko, to dzięki tym korzeniom wiemy kim jesteśmy i jacy jesteśmy. Ponadto każdy z nas jest istotą bardzo ciekawską i zawsze będzie dociekał, jak było kiedyś i co było przed nami. Ciekawi jesteśmy jacy byli nasi przodkowie – a na to pytanie częściowo odpowiada tradycja i kultura ludowa.

Małgorzata Banaś